Coyote #3

Uroczy tomik, choć mam wrażenie, że nic się nie posunęło do przodu w fabule. Mam nadzieję, że historia o ludzkim Romeo i wilkołaczym Julianie nie zakończy się tak jak u Szekspira.... Cieszy mnie, że Coyote ma na imię Coyote i tak się do niego zwracają, bo mierzi mnie, jak widzę w tytule nazwę, która nie ma nic wspólnego ani z bohaterami, ani z fabułą. Tłumaczenie bardzo ładne, jakieś drobne mankamenty, w tym omyłkowo powtórzone "już" w jednym zdaniu, ale poza tym nic szczególnie nie rzuciło mi się w oczy. Oby tak dalej, bo z tym bywa różnie u Dango... Tym razem wyszło znośnie.