No Game No Life (LN) #02

NGNL w wersji LN... Jak ciebie nie kochać ten tylko się dowie, kto cię przeczyta... Heh... Ta seria to istna kolejka górska, raz wspina się coraz wyżej, raz pikuje, wręcz w dół. Mimo to jednak jest w niej coś (i na pewno nie jest to język jakim została napisana) co sprawia, że chcesz czytać dalej, oddając się tej "masochistycznej przyjemności", czy to ze względu na interesujących bohaterów lub barwny świat. To seria świetna i tragiczna zarazem, lecz finalnie jestem ją skłonny polecić. :)

Początek (prolog i nie tylko) to jedno wielkie przypomnienie tego, co było w poprzednim tomie, a ogólne zasady świata powtarzają się nawet po kilka razy... Rozumiem, że ktoś może czegoś nie pamiętać, ale czasami mam wrażenie, że autor uważa czytelnika za debila... Warsztat w dalszym więc ciagu beznadziejny. W tym tomie pojawiają się nowe rasy - zwierzołaki i aniołki o niezapamietywalnej nazwie - jak cudnie by było, jakby się pojawił jakiść aniołek płci męskiej. Póki co to mamy popis pseudointelektualny Sory i majtki Steph - rozbieranie 10 letnich (z wyglądu na obrazkach) dziewczynek powinno być zakazane... W ogole te etchi-szowinistyczne sceny w mangach i LN tego typu są wnerwiajace i całkiem zbędne. W dalszym ciągu nie rozumiem połowy genialnych wypowiedzi Sory - nie rozumiem też jakimś cudem dwóch nastolatków może być mądrzejszych od wszystkich ras razem wziętych ale okej - taki boski przywilej głównych bohaterów. Najciekawsze było zakończenie... Takie dość niespodziewane. To oraz elfy to rzeczy, które mnie jeszcze przy tej LN trzymają.

No i mam drugi tom za sobą, więc i go zrecenzuje. Poza tym co napisałem przy recenzji tomu 1 niewiele się zmieniło (zainteresowani odszukają, a dla leniwych ln oceniam na 5/5 tłumaczenie 3/5), ale jest też parę rzeczy nowych... Znów była jedna sytuacja gdy Sora robił to co w wersji angielskiej. Przy okazji odczułem pośrednio jak... Trudnym? Zajęciem może być tłumaczenie gdy się przy nim nie zatrzymać i zastanowić co się właściwie robi. Nie wiem czemu dopiero teraz mi się rzuciło czemu Sora i Shiro upierają się, że przybyli z innej czasoprzestrzeni. Naprawdę nie wiem jak można przetłumaczyć "different world" w taki sposób. Sporadycznie pojawia się stwierdzenie z równoległej rzeczywistości co ma sens, ale czy nie można było po prostu dosłownie zrobić "z innego świata"? Inne przykłady to "bierki" (które swoją drogą są zupełnie inną grą) zamiast figur szachowych.Oczywiście nie można też wszystkiego tłumaczyć dosłownie. Baaa!!! CZASAMI lepiej w ogóle tego nie robić. Tak jak w przypadku "desu" Izuny. W wersji angielskiej ktoś poszedł do głowy i uznał, że tłumaczenie tego zwrotu będzie dziwne/sztuczne/zepsuje jej charakter/ albo bóg wie co jeszcze. Ostatecznie przy pierwszym pojawieniu się tego zwrotu była po prostu "*" i wytłumaczenie, że znaczy to po prostu bardzo proszę. Tutaj zaś każda (i to znaczy dosłownie każda od teraz, aż pewnie to do końca tego ln) jej wypowiedź zaczyna się od "bardzo proszę". Dla niektórych będzie to po prostu dziwny szczegół, ale osobiście zobaczyłem to po raz pierwszy śmiać mi się chciało jak można było coś takiego zrobić. Na koniec poruszę kwestię rzeczy, które zniknęły w tłumaczeniu lub uległy zmianie. Jeśli chodzi o zmiany to z Sory, który uważał się za "nie geniusza" robi się kretyna, kto rozumie różnice to dobrze, a kto nie niech poprosi kogoś o pomoc. Z dziadka Septh alkoholika (tak wiem, że to było może maks na 5 stronach, ale jednak) gdzie po prostu uznano go za idiotę, albo stwierdzono, że "no tak, to przecież twój dziadek Steph" czy jakoś tak (dawno temu czytałem tom 2). Co do zmian to dostrzegłem tylko jedną, ale na tyle istotną, że poczułem spory zawód. Otóż podoba mi się gdy sposób w jaki Kuhaku wygrywają i gdy okazuje się, że ten drobny nic nie znaczący gest czy zachowanie 10-30 stron temu, czy nawet w poprzednim tomie miał znaczyć to/ czy do tego doprowadzić. Dlatego osobiście staram się czytając znaleźć te drobiazgi, które ostatecznie doprowadzą do ich wygranej i daje mi to sporą satysfakcję gdy je znajdę. Nie próbuję nawet odgadnąć jak wygrają, bo nie mam co się równać z tym rodzeństwem, ale... Taka drobnostka, a ciesz. Tutaj zaś przy okazji gry z Jibril mi ją odebrano. Jak? W decydującym momencie starcia w wersji angielskiej było napisane, że rodzeństwo wstało i podskoczyło. Wydawało się to nie mieć chwilowo żadnego znaczenie aby na koniec doprowadzić do wygranej. Tutaj zaś po prostu tego nie przetłumaczono/usunięto i dopiero na sam koniec walki Jibril wspomina o tym w dosłownie jedynym zdaniu. Sama gra w słówka była też dziwna, ale!! Rozumiem, że bardzo ciężko było przetłumaczyć coś co miało sens po japońsku tak aby miało sens po polsku, więc tutaj mogę tylko i wyłącznie pochwalić tłumaczy za ostateczny efekt. Ostatni zarzut jaki mogę tylko mieć to fakt, że mimo tych wszystkich zgrzytów ln nadal świetnie się czyta żeby nie powiedzieć, że za szybko i zaczynam się martwić jak ja wytrwam do kolejnych tomów, bo to co jest nie wystarczy mi nawet na lipiec, a mamy jeszcze czerwiec... LN 5/5 tłumaczenie 3/5