Platinum pasta

Oczekiwałam od niej więcej. Fabuła troche nudzi a główny bohater to jak dla mnie strasznie mamziasty. Historia średnia a kreska niezbyt pasuje do wykreowanych postaci.

Manga jest... specyficzna, to na pewno. Niby jest z 2017 roku, ale czuć klimat i ducha starych serii. I nie mówię już o kresce, ale o fabule - dzieje się dużo, szybko, ale jednocześnie nie ma się wrażenia, że "leci na łeb na szyję" (Skojarzenie z "Patalliro" i pierwszym anime shounen ai w historii telewizji... bardzo adekwatne!). Owszem, miałam trochę niedosyt na końcu, ale nie jest to coś dziwnego przy jednotomówkach. Co mnie zdziwiło... to ten znak męski w kiblu (mówiąc przenośnie xD). Oraz fakt, że manga nie była wesołą komedyjką, a jednak tematycznie była poważniejsza. To się chwali. Eijiego z drugim seme nie umiałam odróżniać jak ten pierwszy nie miał okularów, a za to ukeś był wyjątkowo uroczy. Więcej takich starych (zarówno rocznikowo, jak i duchowo) serii!