Sekaiichi Hatsukoi #15

Uroczy tomik, choć jak zwykle głównie dzięki Yukinie i Kisie. Trochę błędów w tłumaczeniu, brakujące przecinki, troszkę koślawe zdania. Ze 3-4 razy w tomiku pojawiły się zdania o oczekiwaniach i robieniu komuś nadziei - co nie jest zarzutem do tłumaczki, tylko raczej do autorki, że raczej zbytnio oryginalna w dialogach nie jest, ale w sumie nie spodziewam się cudów po serii, w której fabuła prawie się nie rusza do przodu :D niemniej i tak ich lubię, a kreska jest ładniejsza niż na początku. Och, zwłaszcza ten śliczny, długorzęsy Yukiś!