Uśmiechnij się do mnie

Historia dosyć prosta i przyjemna w odbiorze, jednak spodziewałam się czegoś ciekawszego. Mangi nie nazwałabym nudną, bo mimo wszystko w swój osobliwy sposób przyciąga, ale podarowałabym jej miano beznamiętnej. Właściwie to nie odnoszę się bezpośrednio do fabuły (bo robi chyba jedynie za tło), a do samych bohaterów. Do końca pozwolił mi jedynie dotrwać Asano, który był w jakiś sposób oryginalny i realistyczny, jak na mangę yaoi, za to nasz drugi główny bohater był dla mnie strasznie przewidywalny. Mimo wszystko fajnie się czytało, kreska ładna, więc ostatecznie polecam.

Mnie manga bardzo się podobała. Fakt faktem, rysunki mogłyby być bardziej staranne, ale nie jest źle. O charakterach głównych bohaterów była mowa, co też jest na plus. Aż szkoda, że manga ma tylko jeden tomik. Może historia w niej zawarte rozwinęłaby się nieco bardziej, gdyby zamknięta została w dwóch tomikach.

Słodkie, powolne i chyba dojrzalsze niż poprzednia manga autorki. A przynajmniej takie odniosłam wrażenie. Dotyka trochę innych strun i bardziej zapada w pamięć. Zwłaszcza końcowe strony biją powagą.

Tomik troszkę nudny, trochę uroczy. W sumie prosta i zwyczajna historyjka. Szło zrozumieć zachowania bohaterów, bo były dość naturalne. Szkoda, że momentami nie rozumiałam dialogów, bo zamiast osobnych dymków to czasami dwie postaci miały wypowiedzi w dwóch połączonych dymkach... Ogólnie przeciętny średniak. Tłumaczenie może być, choć nie obyło się bez zgrzytów, nadprogramowych przecinków albo dziwnie brzmiących wypowiedzi.